Шаҳрия Архив

ВАСФИ ИСТИҚЛОЛ

Нӯрест ба дидагони мо Истиқлол, Зӯре ба тану равони мо Истиқлол. Як миллати пошхӯрдаро ҷамъ овард, Пайвандгарди ҷаҳони мо Истиқлол. Бо пайки хушаш ҳама

ИСТИҚЛОЛ

Бод истиқлол ҷовид Дар фазои Тоҷикистон. Дар дили ман дар дили ту, Ҳамватан, чун ишқу дармон. Сози Истиқлол эъҷод аст, Миллати мо бас сарфароз

БАҲОРӢ

Зи навои навбаҳорон биравад зи ҷону дил ғам, Ба нигоҳи мардум орад ҳаваси нигоҳи олам, Ба чамангули фиребо фиканам нигоҳи зебо, Ки даруни ӯ

Наврузи дилбар

Дилбозии дилбарона дорад Наврӯз, Нозу нафаси занона дорад Наврӯз. Монанди арӯсакони гулпероҳан, Сад ишваю сад баҳона дорад Наврӯз, Аз навдаи гул чу майдабофӣ карда,

НАВРӮЗӢ

Наврӯз бар дар омада, ёрон, ба ҳам расед, Ба хандаҳои беғаши орӣ зи ғам расед. Наврӯзро рисолати ишқ офаридан аст, Эй ошиқон, ба қиммати

ТАРОНАИ САБЗИНА

Наврӯзи шукуфой, эй ҷашни ниёишҳо, Бар гӯшаи лабҳоям бахшой кушоишҳо. Бошад, ки баоросо гӯям сухани сабзе, Дилгарми навозишҳо, саргарми ситоишҳо. Бо хомаи сабзи худ

ДУШАНБЕ ШАҲРИ ДИЛАМ

Зиҳӣ, эй шаҳри нӯронӣ, Душанбе, Муҳаббатхонаи ҷонӣ, Душанбе. Нависам баҳри ту Шаҳномаи ишқ, Чу девори Хуросонӣ, Душанбе. Ҷудо аз ман Самарқанду Бухорост, Ба дарди

Махзари ман Точикистон

Тоҷикистон- мазҳари ман, Cарзамини камзамин, Ту саросар куҳсорӣ, Ту саросар сангзорӣ, Чунки фарзандони ту дар тӯли таърихи дароз Ҳар куҷо рафтанд, муште хок бо

ТОҶИКИСТОН

Тоҷикистон фазли ту ганҷинаам, Маърифат аз меҳри ту синаам. Лаҳзае пеш ояндам гар зулмате, Руйи хуршеддии ту оинаам. Мисли гул ҳасти ба чашмам субҳидам,

ДИЁРИ ВАҲДАТ

Гулхандаи мо баҳори Ваҳдат бошад, Лабхандаи мо нисори Ваҳдат бошад. Моем, ки дӯстдору ҳаст пешаи мо, Ин шева зи ифтихори Ваҳдат бошад. Дардест агар

Фарҳанг

Ҷаҳон гардиш кунад аз рои фарҳанг, Сарашро афканад дар пои фарҳанг. Расад аз худкушӣ то худшиносӣ, Башар аз қудрату маънои фарҳанг. Зи куфристон барад

Санои истиқлол

Хумоюн бод итиқлоли тоҷик, Дили аз фахр молмоли тоҷик. Паёми сабз орад кафтари ишқ, Ба гӯши миллати хушфоли тоҷик. Ҷаҳони тоҷикон ранг дар ранг,

ВАСЛИ ВАТАН

Самои софи пурситора хоҳам, Дили гарме чу оташпора хоҳам. Ғазал абрешимӣ гӯям Ватанро, Сутунашро зи санги хора хоҳам. Зи хуршеди Ватан анвор чидам, Шабашро

Дуруд

Эй ҳамватанон, ҷони ману ҷони шумо, Дасти талаби ман асту домони шумо. Наврӯзи нигоҳатон баҳорам орад, Рӯяд гули меҳр аз шабистони шумо. То омадани

БАРОИ ҶАВОНМАРДОН

Хушо, эй модари покизагавҳар, Зи доманат накӯфарзанд овар. Тасалихонаи фарёди кӯдак, Лаби домони поки тӯст, модар. Ба шамъи ҳар ду чашмат чун фаришта Бисози

ТОҶИК

Сар бар фалак бисоям аз ифтихори тоҷик, Шодам, аз он ки ҳастам ман аз табори тоҷик. Эъҷоди субҳ орам бар ин дили шикаста, То

ДУРУДИ СУБҲ

Эй азизон, дар саҳаргоҳи умед, Бод равшан суятон роҳи умед. Бод Ҷоми Ҷам субӯҳии шумо, Баски аз авлоди Доруву Ҷамшед. Мардуми дунёст афзун дар

ВАТАН АСТ

Шаҳҷоизаи ягонаи ман Ватан аст, Шаҳномаи пурфасонаи ман Вата наст. Дар боғи ҷаҳон ҳазору як гул рӯяд, Садбарги пур аз ҷавонаи ман Вата наст.

МУҲАБАТНОМА

Зиҳӣ, эй мардуми озодаву хуршедзоди ман, Чароғи шомгоҳу нур андар бомдоди ман. Ҳазору сад тараннум наваҳорон  аз дилам хезад, Гули васли шумо бикшуфта дар