Зебои Хатлонӣ Архив

ОФАРИН

Эҳдо ба хунёгари мумтоз Давламанди Хол Аз суруди роғи ту навбаҳор Мерасад дар боғу роғи кӯҳсор. Аз навоят бишкуфад гулҳо қатор, Офаринат бод, Давлатманди

МОДАР

Модарам, олиҳаи покии ишқ, Бо дили покиза покам зодаӣ. Аз вуҷуди поки худ чун меҳри пок Шири поки модариям додаӣ. Покият аз пушти поки

ЗИНДАЁД

Ба ёди устоди равоншод Ашӯр Сафар Шоиро, дар шеъри худ дар рӯзгорон зиндаӣ, Чун суруди обшори кӯҳсорон зиндаӣ. Бо умеди рӯзи фардо зиндагонӣ доштӣ,

РУБОИЁТ

Наврӯз, биё, ки бахти фирӯзи манӣ, Армони муҳаббати дилафрӯзи манӣ. Чун гулхани ту забона дорад ишқам, Дилсӯхтаам ману ту дилсӯзи манӣ. * * *

ЭЙ ШЕЪРИ МАН

Эй шеъри нонавиштаи ман, сарнавишти ман. Бинҳуфтаи дар оташи поки сиришти ман. Умре ба сар хаёли туро паваридаам, Дар дил ғами висоли туро парваридаам.

МАРДИ ЗИНДАГӢ

Эҳдо ба ҳамсарам Муҳаммадрасул Эй марди зиндагӣ, Эй ҳамнасиби ман. Эй меҳри ҷовидон, Ишқи наҷиби ман. Роҳи вафо дилам Ҷӯяд барои ту. Чашмони ман

ХУШДОМАН

Дидори Шумо ҳамеша гарму ширин, Гуфтори Шумо ҳамеша нарму ширин. Дилсӯзи манеду меҳрубони дерин, Хушдомани хушзабони ман, хуш бошед! Ҳастии Шумо ба хона орад

ХАЗОНРЕЗ

Ба сӯи киштаҳои зард акнун Парешон мевазад боди хазонрез, Ба сӯи пуштаҳои зард акнун Парешон мехазад боди хазонрез. Ғубор афтода дар ҳусни гулистон, Ҳавои

ПАДАР

Кош, рӯзе меҳмони ман шавӣ, Меҳмони духтари худ эй падар! Кош бо дидори худ равшан кунӣ Хонадони духтари худ, эй падар! По бимон бар

БАХТ

Бахти ман дунёи зебои ман аст, Бахти ман ҳусни фиребои ман аст. Бахти ман ишқу фурӯзони дилам Дар вуҷуди ношикебои ман аст. Бахти ман

СИПОСНОМА

Модарам, эй модари ҷонпарварам, Пеши поят сар ниҳам, эй сарварам! Кӯдакам ман дар нигоҳат то ҳанӯз, Мегузорӣ дасти шавқат бар сарам. Дӯст медорам туро,

МАВЛУДИ ШЕЪР

Сӯзи дили ошуфтаам Сӯзони сӯзон мешавад. Дар дида рози хуфтаам Ногаҳ фурӯзон мешавад. Дар синаи хуншори ман Саршор мегардад алам. Дар дафтари ашъори ман

РАНЧУР

Туро ранҷур мебинам, Фиғон аз ранҷи дунёӣ! Дилат аз ишқ менола. Шаби торики танҳоӣ. Зи бахти худ пушаймонӣ, Пушаймонӣ надорад суд. Ниҳон дар хеш

ОШИҚАМ МАН

Ошиқам ман, Ошиқам ман, Ошиқи афсуни чашмони сиёҳат, Ошиқи лоли нигоҳи бӯсаҳоят. Ошиқам ман, Ошиқам ман, Ошиқи масти навозишҳои нармат, Ошиқи зори ҳамоғӯшии гармат.

ДАРЁФТ

Ишқи худро оқибат дарёфтам Чун умед аз ноумеди ҷаҳон. Ишқ дар боғи дилам пажмурда буд, Руст аз доғи дилам ӯ ногаҳон. Ишқи худро оқибат

ОРЗУИ ИШҚ

Чашми ман нуру сафо мехоҳад, Қалби ман сидқу вафо мехоҳад. Ҷони ман ишқи туву меҳри ман Меҳрубонии туро мехоҳад. Гар ту Фарҳодиву ман Ширинат,

БЕВАФО

Диле дорам, ки дилдоре надорад, Ғаме дорам, ки ғамхоре надорад, Муҳаббат ҷони ман дар оташ афканд, Ба оби дидаам коре надорад. Дигар аз ишқ

РОЗИ ДИЛ

Туром ан дуст медорам, Туро хоҳам, туро ҷуям, Ки то шоми маҳтобӣ Бароят рози дил гуям Туро дар хоб мебинам Шаби торики танҳоӣ, Ки

ИШҚИ АВВАЛ

Қуҷоиву куҷоӣ, ишқи аввал? Намеоӣ, намеоӣ чаро ту? Дигар як лаҳза, дареғо, Ба ёди худ намеорӣ маро ту. Куҷоиву қуҷоӣ, ишқи аввал? Ки аз

БИЁ ЁРАМ.

Биё, ёрам, Биёву гул бибӯй аз навбаҳорон. Биё, ёрам, Биё, мастат кунад атри баҳорам. Биё, ёрам, Биёву бин гули ишқу умедам, Биёву чин гули

ШАББОДА

Дар гӯшаи моҳтобшаб Овои дил дорам ба лаб. Аз ёди дурам мевазад Шаббодаи пуртобу таб. Ҳайронтнигоҳи зори ман Дар осмони беканор. Аз он шаби

БАҲРОН ГУЗАРОН

Навбаҳори навҷавонӣ бигзарад, Гулафшони зиндагонӣ бигзарад. Аз баду неки ҷаҳон огоҳ бош, Неку бад ҳам ногаҳонӣ бигзарад. Меҳрварзии ҷавонӣ хуш бувад, Чун хаёлт осмонӣ