ТУ КУШТӢ ШОИРИ ҚОДИРСУХАНРО

Ту куштӣ шоири қодирсуханро,
Ту куштӣ шуҳрату фахри Ватанро.
Ту як сайёраро куштӣ,
Ва ё як осмон истораро куштӣ.
Ғалат кардам,
Накуштӣ ҷисми ӯро,
Ту куштӣ табъи модарзоди ӯро,
Ту куштӣ чашмаи эҷоди ӯро,
Чунон ки тифл дар заҳдони модар
мирад аз зарбат…
Ту куштӣ рӯҳи ӯро,
Рӯҳи мисли ҷангали анбӯҳи ӯро,
К-аз ӯ акнун замини холие монда пур аз кунда,
Ки ҳар кунда ба сони захми ҷони ӯст
ва ё бибрида монанди забони ӯст.
Сухан кард ӯ замоне аз заминларза,
Ту ӯро муттаҳам кардӣ: «Худоё,
Замини Шӯравӣ меларзад оё?
Яқинан, маркази ларза диёри берун аз марз аст,
Ки аз беғоявият мардумаш чун бар ясору
бар ямин
ҳар лаҳза мелағжад,
Заминаш низ меларзад…»
Замоне ӯ зи ожанги ҷабини пирзан
шеъре бигуфт.
Алъон варо хондӣ ба пеши хеш ҳамчун
довари даврон:
«Магар кампири Шӯро бар ҷабин ожанг
ҳам дорад?
Чӣ кам дорад,
Ки ин сон дарду ғам дорад?»
Навишт ӯ шеъраке аз сардии хона,
Ту ӯро пеш хондӣ омирона:
«Агар сард аст хона-т, бо ҳама тадбир
Бирав дар офтоби комунизм гарм шав, шоир!»
Вале ӯ рӯи гармиро надид, афсӯс,
Ва ҳам дар хонаи худ н-орамид, афсӯс.
Ҳам аз сардии кошона,
Ҳам аз сардии таъқиботи гургона.
Замоне кард ҳамдардӣ ба як зан,
Ки он бечора тифли мурдае зода…
Шикастӣ бар сари ӯ санг,
Ки «Ҳақдор аст оё хонуми Шӯро,
Ки тифли мурда бор орад
ва рахна бар замони поядор орад
ва доғе бар занони баччадор орад?
Агар ин аст ҳиммат он заифи мурдазоро,
Бигӯ моро,
Ки фардо Комунизмро кӣ месозад?
Ва аз фарру шукӯҳи он кӣ менозад?»
Замоне хушксол омад,
Ба ҷони шоири ғамхораи мардум малол омад,
Ба шеъраш ҳам завол омад.
Чу на ҷав русту на гандум,
Басе нолид ӯ андар ғами мардум,
Ту ӯро пеш хондӣ боз,
Ба пеши худ нишондӣ боз,
Чунон таъзир кардияш,
Ки бар чоҳи замон сарзер кардияш.
Дигар ӯ рафт аз хотир
Дигар ӯ рафт чун шоир.
Ту ӯро хастаю ғамнок кардӣ,
Ба ҷои пок кардан чок кардӣ…
Ба ёдам ҳаст: рӯзе, ки ту мурдӣ,
Сари гӯри ту ҳозир буд он шоир
Ва мепурсид зери лаб зи худ
ё аз ту ё аз ҷумлаи он нотиқоне, ки
ба роҳи охиринат алвидоъе гуфта нолиданд:
«Магар инсони Шӯро низ мемирад?
Магар н-афрохта кохи баланди комунизмро
қазоро тез мемирад?»
Ту куштӣ шоири қодирсуханро,
Ту куштӣ шоири нодирсуханро…
5.12.1988

Муаллиф:

Шарҳи худро нависед