Ҷурагиам
Ҷурагиам бо сару сомон гузашт,
Бо дусти неку меҳрубон гузашт.
Дар ҷаҳон бисёр дидам дуст лек,
Ҳеҷ як дустам набуд мислаш нек.
Ин дустам чун ахтарон буд,
Чун ситора дар ҳаво паррон буд.
Ман дидам бисёр дусти нонӣ,
Дустҳои баду ҳам забонӣ.
Лек ин дустам дусти ҷонӣ буд,
Ҳамнишину ҳамзабони ҷонӣ буд.
Бо ӯ гӯё дар ҳаво будам ман,
Бо ӯ гӯё дар сафо будам ман.
Ӯ чун бо ман буд ман дар ҳар куҷо,
Гоҳ будам дар замин гоҳ дар фазо.
Ин китоб аст, ки ганҷи бебаҳост,
Ба ҳар як одам инро хондан равост.
Лек баъзеҳо надонанд қадраш,
Лек баъзеҳо надонанд қиматаш.
Бояд ҳама қадри китоб донем,
Бояд ҳарруз мо китоб хонем.
Шарҳи худро нависед
