Видои модар
Модари пирам магар аз зиндагӣ ранҷиду рафт.
Чун ситора як шабе андар сарам тобиду рафт.
Баъди марги ӯ надорам иштиёқи зиндагӣ,
Оҳи ҷонсӯзи маро як лаҳзае нашниду рафт.
Қиммати ӯро надонистам, вале ӯ баҳри ман.
Як ҷаҳон меҳри дидашро ноаён бахшиду рафт.
Орзуям буд рақсад рӯзи ҷашну иди ман.
Воалам, бо дард сӯи хокдон рақсиду рафт.
Аз шарори нури рухсораш дилам осуди буд.
Чун шарар дар пеши чашмам лаҳзае рахшиду рафт.
Ё магар беқадрии дунё ба чашми хеш дид.
Нобасомонии даври хешро санҷиду рафт.
Дард домангир гашту тан ба марги хеш дод,
Домани худро зи дасти зиндагӣ печиду рафт.
Зери пои худ намсозурд мури хастаро,
Каҷниҳодии фалак бо чашми ақлаш диду рафт.
Ёд кард аз чун ширу оби софи Салсабил,
Кунҷи хомӯши лаҳадро баҳри худ бигзиду рафт.
Ё биҳишти ҷовидон овард бар пеши назар,
Лаҳзаи ҷон доданаш бар рӯи мо хандиду рафт.
