ХАМӮШӢ ВА САХОВАТ

Ҳосил   ояд  чор  чиз  аз  чор  чиз,

Ёд  гир  ин  нуқта  аз  ман,  эй  азиз.

Хомӯширо  ҳар  кӣ  созад  пешае,

Гардад  эмин,  набвадаш  андешае.

Гар  саломат  боядат,

Хомӯш  бош,

Гашт  эмин,  ҳар  кӣ  некӣ  кард  фош.

Аз  саховат  мард  ёбад  сарварӣ,

Шукр  неъматро  диҳад  афзунтарӣ.

Ҳар  кӣ  шуд  сокиту  лаб  хомӯш  кард,

Аз  саломат  кисвате  бар  дӯш  кард.

Гар   ҳамехоҳӣ,  кӣ  бошӣ  дар  амон,

Рав   накӯи  кун  ту  бо  халқи  ҷаҳон.

Ҳар  киро  одат  шавад  ҷуду  карам,

Дар  миёни  халқ  гардад  мӯҳтарам.

Ҳар  кӣ  кори  нек  ё  бад  мекунад,

Он   ҳама  медон  ки  бо  худ  мекунад.

Эй  дародад,  бандаи  маъбуд  бош,

То  тавонӣ,  бо  сахову  ҷуд  бош.

Бош  аз  бухли  бахилон  пурҳазар,

То  насӯзад  маар  туро  нори   сақар.

Муаллиф: Чаҳор Китоб (Чоркитоб 4)

---

---