Замона

Замона   шоире  аз   шоирон  аст,
Замона ошиқи гулдухтарон   аст.

Замона  умри инсон   шона  созад,
Замона  мулке  дар хонадон  аст.

Агар хоҳи боши оқилу доно,
Ба оқилу доно номеҳрубон  аст.

Ба  даст  гири боре қаламро,
Қалами ту  як чуби нотавон  аст,

Тавони дили касе маранҷон,
Ки ранҷондан кори нокасон  аст.

Ҳамеша паҳрез кун аз  моли дунё,
Дар  он дунё  ба ту бори гарон аст.

Дилдор бигзашт умру  ҳаётат,
Суханҳои ширинат  нуги  забон  аст.

 

Муаллиф:

Шарҳи худро нависед