Ҳофизи Шерозӣ Архив

Дарди ишқ

Хоби он наргиси фаттони ту бе чизе нест, Тоби он зулфи парешони ту бе чизе нест. Аз лабат шир равон буд,  ки ман мегуфтам,

Мардуми дидаи мо чуз ба рухат нозир нест

Мардуми дидаи мо чуз ба рухат нозир нест, Дили саргаштаи мо ғайри туро зокир нест. Ашкам эҳроми тавофи ҳарамат мебандад, Гарчи аз хуни дили

Моҳрӯй

Ё Раб, ин шамъи дилафрӯз зи кошонаи кист? Ҷони мо сӯхт, бипурсед, ки ҷононаи кист? Ҳолиё хонабарандози дилу дини ман аст, То дар оғуши

Хами зулфи ту доми куфри дин аст

Хами зулфи ту доми куфри дин аст, Зи користони ӯ як шамма ин аст. Ҷамолат мӯъҷизи ҳусн аст, лекин, Ҳадиси ғамзаат сехри мубин аст.

Дарвешон аст

Равзаи хулди барин хилвати дарвешон аст, Мояи мӯҳташамӣ хидмати дарвешон аст. Ганҷи узлат, ки тилисмоти аҷоиб дорад, Фатҳи он дар назари раҳмати дарвешон аст.

Сӯфӣ аз партави май рози ниҳонӣ донист

Сӯфӣ аз партави май рози ниҳонӣ донист, Гавҳари ҳар кас аз ин лаъл тавонӣ донист. Қадри маҷмӯъаи гул мурғи саҳар донаду бас, Ки на

Гул дар бару май дар кафу маъшуқ

Гул дар бару май дар кафу маъшуқ ба ком аст, Султони ҷаҳонам ба чунин рӯз ғулом аст. Гӯ, шамъ маёред дар ин чамъ, ки

Сухбат

Гуфтам: «Ғами ту дорам», Гуфто: «Ғамат сар ояд». Гуфгам, ки: «Моҳи ман шав!» Гуфто: «Агар барояд». Гуфтам: «Зи меҳрварзон расми вафо биомӯз!» Гуфто: «Зи

Орзуи рӯйи ту буд

Дӯш лар ҳалқаи мо қиссаи гесӯйи ту буд, То дили шаб сухан аз силсилаи мӯйи ту буд. Дил, ки аз новаки мижгони ту дар

Ёд бод он, ки…

Ёд бод он, ки ниҳонат назаре бо мо буд, Рақами меҳри ту бар чеҳраи мо пайдо буд. Ёд бод он, ки чу чашмат ба

Ба ёд омад

Дар намозам хами абрӯи ту бо ёд омад, Ҳолате рафт, ки меҳроб ба фарёд омад. Аз ман акнун тамаъи сабру дилу хуш мадор, К-он

Хуш набошад

Гул бе рухи ёр хуш набошад, Бе бода баҳор хуш набошад. Тарфи чаману тавофи бӯстон, Бе лолаъузор хуш набошад. Рақсидани сарву ҳолати гул, Бе

Ҳусни ту ҳамеша дар фузун бод

Ҳусни ту ҳамеша дар фузун бод! Рӯят ҳамасола лолагун бод! Андар сари ман хаёли ишқат, Ҳар рӯз, ки бод, дар фузун бод! Ҳар сарв,

Ёд бод

Рӯзи васли дӯстдорон ёд бод, Ёд бод, он рӯзгорон ёд бод! Комам аз талхии ғам чун заҳр гашт, Бонги нӯши шодхорон ёд бод! Гарчи

Ёр намепурсад ҳеҷ

Аз мани дилшуда он ёр намепурсад ҳеҷ, Хабаре з-ин дили афгор намепурсад ҳеҷ. Дӣ ба сарманзили ман омаду аҳвол бидид, Гуфт: — Чун аст

Дӯст

Мархабо, эй пайки муштоқон, бидеҳ  пайғоми дӯст, То кунам ҷон аз сари рағбат фидои номи дӯст. Волаву шайдост доим ҳамчу булбул дар кафас, Тӯтии

Аз ман аст

Рӯзгорест, ки савдои бутон дини ман аст, Ғами ин кор нишоти дили ғамгини ман аст. Дидани рӯйи туро дидаи ҷонбин бояд В-ин куҷо мартабаи

Боғи маро чӣ ҳоҷати сарву санавбар аст?

Боғи маро чӣ ҳоҷати сарву санавбар аст? Шамшоди хонапарвари мо аз кӣ камтар аст? Эй нозанин санам, ту чӣ мазҳаб гирифтаӣ, К-ат хуни мо

Зебосанам духтар

То сари зулфи ту дар дасти насим афтодаст, Дили савдозада аз ғусса дуним афтодаст. Чашми ҷодуи ту худ айни саводи сеҳр аст, Лекин ин

Ҳофизи ширинсухан таронаи туст

Равоқи манзари чашми ман ошёнаи туст, Карам намову фуруд ой, ки хона-хонаи туст. Ба лутфи ҳолу хат аз орифон рабудӣ дил, Латифаҳои аҷаб зери

Ҳаёти Ҳофиз

Моро зи хаёли ту чӣ парвои шароб аст? Хум, гу, сари худ гир, ки хумхона хароб аст. Гар хамри биҳишт аст, бирезед, ки бедӯст,

Ёрам омад

Дар дайри муғон омад ёрам қадаҳе дар аст, Маст аз маю майхорон аз наргиси масташ маст. Дар наъли саманди ӯ шакли маҳи нав пайдо,

Ё Раб

Эй шоҳиди қудсӣ, кӣ кашад банди ниқобат, В-эй мурғи биҳиштӣ, кӣ диҳад донаву обат ? Хобам бешуд аз дида, дар ин фикри ҷигарсӯз, К-оғуши

Дилдода

Таъолуллоҳ чӣ давлат дорам им шаб, Ки омад ногаҳон дилдорам им шаб. Чу дидам рӯйи хубаш, саҷда кардам, Биҳамдиллоҳ накӯкирдорам имшаб. Ниҳоли сабрам аз

Мутриб

Шаб аз мутриб, ки дил хуш бод вайрон, Шунидам нолаи ҷонсӯзи найро. Чунон дар ҷоми ман сӯзаш асар кард, Ки бериққат надидам хеҷ шайро.

Хофизи Шерози

Ғазал аз Ҳофизи Шеърозӣ Дил меравад зи дастам, соҳибдилон, Худоро Дардо, ки рози пинҳон хоҳад шуд ошкоро. Киштинишастагонем, эй бода шурта, бархез, Бошад, ки

Сокиё бар хезу дардех чомро

Соқиё, бар хезу дардеҳ ҷомро Хок бар сар кун ғами айёмро! Соғари май дар кафам неҳ, то зи сар Баркашам ин далқи азрақфомро. Гарчи

Агар он турки Шерозӣ

Агар он турки шерозӣ ба даст орад дили моро. Ба холи ҳиндуяш бахшам Самарқанду Бухороро. Бидеҳ соқӣ, майи боқӣ, ки дар ҷаннат нахоҳи ёфт,