Файзи хоки пойи модар
Давоми умри ту бошад ҳар оғозе, ки ман дорам,
Матонат боли ту бахшад ба парвозе, ки ман дорам.
Кашидам бар фалак с арч ун ниҳолею нумӯ кардам,
Зи файзи хоки поят ин сарафрозӣ, ки ман дорам.
Баён кардам шукӯҳу шуҳрати тоҷик дар олам,
Бад — он покиву ширинии овозе, ки ман дорам.
Набошад лафзи шукри ин Ватан гар бар забон доим,
Бибуррам ман забонамро ба он гозе, ки ман дорам.
Намудам кашф асрори ду олам, гашт маълумам,
Ки ҳаст аз сад каромоти ту эъҷозе, ки ман дорам.
Зафармандам би ҳифзи модару меҳан мудом, азбас
Зи номус асту нанг омада сарбозе, ки ман дорам.
Шарҳи худро нависед
